A mama

 

De paragulas bonas. Su sorrisu

fit sinzeru e leale, chene anneu.

Fit bene porzedia, e fit dezisu

s’istintu zenuinu in cada impreu.

 

Commo guvernat bella in paradisu

comente prima fit in coro meu;

l’onoran rosas, frores de narzisu

in s’artare ’e s’amore, de su recreu.

 

S’isparghet sempre arta cudda frama

d’onestade, pro mene est biba ancora

e non chirco sas lacrimas imbanu.

 

Cando m’ischido tristu su manzanu

e osservo sa tenera aurora

a manos juntas naro : Cussa est mama.