A mama
De paragulas bonas. Su sorrisu fit sinzeru e leale, chene anneu. Fit bene porzedia, e fit dezisu s’istintu zenuinu in cada impreu.
Commo guvernat bella in paradisu comente prima fit in coro meu; l’onoran rosas, frores de narzisu in s’artare ’e s’amore, de su recreu.
S’isparghet sempre arta cudda frama d’onestade, pro mene est biba ancora e non chirco sas lacrimas imbanu.
Cando m’ischido tristu su manzanu e osservo sa tenera aurora a manos juntas naro : Cussa est mama.
|
|